ความคิดริเริ่ม "กำแพงสีเขียว" มีเป้าหมายเพื่อชดเชยและย้อนกลับการสูญเสียนี้ผ่านการปลูกต้นไม้และหญ้าพื้นเมืองจำนวนมาก จะต้องฟื้นฟูพื้นที่ 100 ล้านเฮกตาร์ด้วยวิธีนี้ อย่างไรก็ตาม จนถึงตอนนี้ เป้าหมายอันทะเยอทะยานนี้ก็ยังห่างไกลจากความสำเร็จ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะขาดทรัพยากรทางการเงิน

อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้สามารถเปลี่ยนแปลงได้ในอนาคต เมื่อต้นปีนี้ ประเทศผู้บริจาคหลายประเทศให้คำมั่นสัญญาเกือบ 15 พันล้านดอลลาร์แก่โครงการที่การประชุม One Planet Summit for Biodiversity ดร. Alisher Mirzabaev จากศูนย์วิจัยเพื่อการพัฒนา (ZEF) แห่งมหาวิทยาลัยบอนน์เน้นย้ำว่า "เพื่อใช้เงินเหล่านี้อย่างมีประสิทธิภาพ ตอนนี้เราต้องถามตัวเองว่าควรใช้มาตรการใดอย่างสมเหตุสมผลที่สุดและที่ไหน"

ทุกดอลลาร์ที่ลงทุนให้ผลตอบแทนสุทธิ 20 เปอร์เซ็นต์

นักเศรษฐศาสตร์เกษตรได้นำการศึกษาที่ให้คำตอบ นักวิจัยแบ่งภูมิภาค Sahel ออกเป็น 40 ล้านแปลง แต่ละพื้นที่ 25 เฮกตาร์ สำหรับแต่ละสิ่งเหล่านี้ พวกเขาวิเคราะห์ว่ามาตรการฟื้นฟูที่ดินใดจะเป็นไปได้และจะมีค่าใช้จ่ายเท่าใด พวกเขาเปรียบเทียบการคำนวณนี้กับผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจที่สามารถทำได้

"ในด้านหนึ่ง บริการเหล่านี้รวมถึงบริการจัดหาที่เรียกว่าบริการ" Mirzabaev อธิบาย: "นี่คือสิ่งที่ผลิตโดยระบบนิเวศ: อาหารและน้ำดื่ม วัตถุดิบเช่นไม้หรือพืชสมุนไพร" นอกจากนี้ยังมีผลกระทบอื่นๆ เช่น สภาพภูมิอากาศที่ดีขึ้น การกัดเซาะของลมน้อยลง หรือบริการผสมเกสร ซึ่งจะทำให้ผลผลิตทางการเกษตรของเกษตรกรเพิ่มขึ้น พวกเขาก็สามารถติดป้ายราคาได้ในวันนี้เช่นกัน

ผลการวิจัยพบว่าการสร้าง "กำแพงสีเขียว" มีความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจเช่นกัน แต่จะมากน้อยเพียงใดขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ ตามกฎแล้วการปลูกป่าจะเป็นประโยชน์สูงสุดในเชิงเศรษฐกิจและเชิงนิเวศน์ แต่ต้องใช้เวลาหลายสิบปีกว่าที่กล้าไม้สักสองสามร้อยต้นจะเติบโตในป่า การลงทุนจึงเกิดผลในระยะยาวเท่านั้น

สถานการณ์จะแตกต่างออกไปเมื่อพื้นที่เสื่อมโทรมถูกแปลงเป็นพื้นที่เกษตรกรรม Mirzabaev กล่าวว่า "ในอุดมคติแล้ว การเก็บเกี่ยวครั้งแรกจะเกิดขึ้นได้หลังจากผ่านไปเพียงหนึ่งปี การฟื้นฟู Cropland สามารถจ่ายให้ตัวเองได้ค่อนข้างเร็ว โดยเกษตรกรรายย่อยที่ยากจนจำนวนมากยังต้องการผลตอบแทนที่รวดเร็วจากกิจกรรมการฟื้นฟูของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ผลกำไรที่สามารถทำได้จะลดลงอย่างมาก เช่นเดียวกับผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม

"ในการวิเคราะห์ของเรา เราทำงานกับสถานการณ์ต่างๆ กัน ซึ่งบางสถานการณ์มุ่งเป้าไปที่ผลประโยชน์ในระยะสั้นมากกว่า ในขณะที่สถานการณ์อื่นๆ มีจุดมุ่งหมายในระยะยาวมากกว่า" นักเศรษฐศาสตร์เกษตรซึ่งเป็นสมาชิกของพื้นที่วิจัยสหวิทยาการ "อนาคตที่ยั่งยืน" อธิบาย ที่มหาวิทยาลัยบอนน์ ตัวอย่างเช่น สถานการณ์พื้นฐานที่เรียกว่า มีทั้งผลตอบแทนระยะสั้นและระยะยาว ในนั้นทุก ๆ ดอลลาร์ที่ใช้ไปจะให้ผลตอบแทนสุทธิเฉลี่ย 20 เซ็นต์

ครึ่งหนึ่งของภูมิภาคที่ทำกำไรได้มีความไม่แน่นอนเกินไปสำหรับการดำเนินการ

อย่างไรก็ตาม มีการเปลี่ยนแปลงในระดับภูมิภาคอย่างมากในเรื่องนี้ ความสมดุลทางเศรษฐกิจที่เป็นบวกมากที่สุดคือบางส่วนของไนจีเรีย เอริเทรีย และเอธิโอเปีย นี่คือการลงทุนใน "กำแพงเขียว" ที่คุ้มค่าที่สุด เพื่อเป็นเงินทุนสำหรับมาตรการที่เสนอทั้งหมดในสถานการณ์นี้ จะต้องใช้เงินจำนวน 44 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งจะทำให้สามารถฟื้นฟูพื้นที่ 28 ล้านเฮกตาร์ได้

อย่างไรก็ตาม การวิเคราะห์ยังแสดงให้เห็นว่าสิ่งนี้อาจจะใช้ได้ในทางทฤษฎีเท่านั้น เหตุผลก็คือเนื่องจากความขัดแย้งที่รุนแรง หลายภูมิภาคที่สมควรที่จะสร้างกำแพงสีเขียวนั้นไม่ปลอดภัยเกินไปสำหรับมาตรการดังกล่าว “ถ้าเราเอาพื้นที่เหล่านี้ออกไป เราจะเหลือพื้นที่เพียง 14 ล้านเฮกตาร์” Mirzabaev ชี้ให้เห็น “สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าข้อพิพาทดังกล่าวไม่เพียงแต่ก่อให้เกิดความทุกข์ทรมานโดยตรงต่อมนุษย์เท่านั้น แต่ยังป้องกันการพัฒนาในเชิงบวกของภูมิภาคที่ได้รับผลกระทบด้วย”บาคาร่า สมัครบาคาร่า